27 Ιαν 2010

Θα πολεμήσω για την ευτυχία...


Πάλι λείπεις, όχι για πολύ... αλλά λείπεις. Δεν είσαι εδώ και όμως νιώθω τόσο έντονη την παρουσία σου... Έστω κι αν δε σε δω, έστω κι αν δε σ’ αγγίξω... έχω κάτι να σκέφτομαι... Το πρώτο ξημέρωμα στην αγκαλιά σου, που τόσο το φοβόμουν... αλλά τελικά το χάρηκα... Το άγγιγμά σου... που ακόμη το νιώθω... τη φωνή και το χαμόγελό σου. Να ξερες πόσο πολύ ευτυχισμένη με κάνεις, όταν χαμογελάς. Νόμιζα ότι είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει στη ζωή μου κάποιος που θα με κάνει να χαμογελάω... Πόσο λάθος έκανα! Είναι πολύ πιο σημαντικό να κάνεις τους άλλους να χαμογελούν. Αυτό είναι ευτυχία για μένα... Για σένα δεν ξέρω. "Δεν θα είμαι ποτέ ευτυχισμένος" μου είπες χθες. "Μην προσπαθείς δεν θα καταφέρεις τίποτα" απάντησες όταν σου είπα ότι θέλω να σε κάνω ευτυχισμένο. Εγώ τι να σου απαντήσω τώρα; Δεν ξέρω... Θα προσπαθήσω πάντως... δεν θα το βάλω κάτω τόσο εύκολα... Θέλω τόσο πολύ να πολεμήσω για την ευτυχία σου... Και αν δεν τα καταφέρω... το μόνο που θα μου απομένει είναι να εξαφανιστώ... Να σε αφήσω ήσυχο... να τη βρεις κάπου αλλού. Γιατί σίγουρα υπάρχει!!! Δεν αξίζεις κάτι λιγότερο από μια πολύ ευτυχισμένη ζωή...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου