5 Μαρ 2011

...το βόλεμα


Με ρωτάς συνεχώς τι νιώθω... Στην αρχή δεν ήξερα τι να σου απαντήσω. Στη συνέχεια αποφάσισα να σου πω αυτό που ήθελες να ακούσεις. Ότι σε ερωτεύτηκα. Θέλεις να ακούς ότι είσαι ο μοναδικός άνδρας στη ζωή μου, ο μοναδικός που με έκανε να αισθανθώ έτσι. Το θέλεις πολύ και εγώ δεν θέλω να σου χαλάσω το χατήρι. Μου αρέσει όταν σε βλέπω να χαμογελάς. Είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου ότι σε καμία περίπτωση δεν θα συμβιβαστώ με τα λίγα, αλλά εσύ δυστυχώς δεν μπορείς να μου δώσεις και πολλά. Λίγα έχεις και λίγα θα δώσεις... Στη φάση αυτή της ζωής μου, αρκούμαι στα λίγα... γιατί τα περισσότερα ίσως μου δημιουργήσουν προβλήματα... Λάθος μου αλλά... στη φάση αυτή δεν χωράνε επαναστάσεις... Μένω λοιπόν χωρίς να διεκδικώ, απαιτώ και επαιτώ... Βολεύτηκα μάλιστα. Και από όσο φαίνεται βολεύτηκες και εσύ... Δεν είναι ότι δεν έχω συναισθήματα. Νιώθω... αλλά δεν ξέρω τι... Μη με ρωτάς λοιπόν... Άσε με να στα δείξω...