Είναι κάτι μέρες, σαν και τη σημερινή, που ξυπνάς και αισθάνεσαι πολύ άσχημη, πολύ χοντρή, πολύ αποτυχημένη, πολύ κοντή, πολύ ανέραστη, πολύ μαλάκας! Έτσι ξύπνησα και εγώ σήμερα... Από την ώρα που εγκατέλειψα το κρεβάτι μου, αισθανόμουν έτσι... Δεν ξέρω που οφείλεται αυτή η κρίση χαμηλοαυτοεκτίμησης αλλά με πιάνει συχνά! Και αυτό είναι το χειρότερο... Τι και αν ορισμένοι φίλοι συνεχώς μου τη λένε; Εγώ εκεί... Αν είχε πιο κάτω, είμαι σίγουρη ότι θα κατέβαινα. Θα κατέβαινα μάλιστα αυτή τη σκάλα τρέχοντας, με το φόβο ακόμη και να παραπατήσω... αλλά και πάλι θα σηκωνόμουν και θα έτρεχα προς τα κάτω! Έτσι είμαι... Αυτοκαταστροφική πολλές φορές... Αλλά δεν ξέρω πως να αλλάξω... Μη με μαλώνεις λοιπόν... Τις συμβουλές για όλους τους άλλους τις έχω στο τσεπάκι αλλά όταν έρθει η σειρά μου... εκεί τα κάνω θάλασσα... Συνήθως στις "μάχες" με τον εαυτό μου είμαι η χαμένη... Όχι ότι θα μπορούσε να γίνει και αλλιώς...
