16 Οκτ 2012

Σ' αγαπώ και ας μην αλλάζει κάτι...


Ένα λάθος που μπορεί να μου κοστίσει την απουσία σου... Ένα λάθος που έγινε άθελά μου... Δεν ήθελα να σε πληγώσω... πόσο μάλλον να σε χάσω. Νευρίασα και πάνω στην οργή μου, ξέσπασα με έναν τρόπο, που... δεν ήθελα και δεν έπρεπε. Μάλλον έχουν δίκιο αυτοί που λένε ότι πληγώνουμε αυτούς που αγαπάμε περισσότερο. Πληγώνουμε και ταυτόχρονα πληγωνόμαστε στη σκέψη και μόνο ότι "καταφέραμε" να πληγώσουμε έναν σημαντικό άνθρωπο στη ζωή μας. Δεν μπορείς να καταλάβεις τι νιώθω για σένα... και ίσως έχεις και δίκιο... άλλωστε εσύ έχεις πει πολλές φορές ότι δεν σε νοιάζουν τα λόγια αλλά οι πράξεις... και εγώ μπορεί να είμαι καλή στα λόγια... αλλά στις πράξεις έχω αποτύχει πλήρως. Θέλω τόσο πολύ να καταλάβεις όλα αυτά που αισθάνομαι για σένα... γιατί αν καταλάβεις... ίσως μπορέσεις να με συγχωρήσεις... Κ αν δεν μπορείς να καταλάβεις... σκέψου τη λάμψη των ματιών μου κάθε φορά που σ' αντικρίζω... 
Σ' αγαπάω, μην το ξεχνάς...  Και ξέρεις κάτι; Είμαστε τόσο διαφορετικοί αλλά συγχρόνως τόσο ίδιοι. Όταν θυμώνω μαζί σου, λέω πικρά λόγια και κάνω βλακείες. Όχι ότι εσύ δεν το κάνεις... Φεύγεις, δεν απαντάς στα τηλέφωνα, απομακρύνεσαι... δεν θέλεις να ξέρεις αν ζω ή αν έχω πεθάνει... Δεν σε νοιάζει... Και ίσως έχεις δίκιο... Αυτές οι ημέρες, που ακολουθούν, τα... λάθη μου, ημέρες παγωμένες χωρίς ένα βλέμμα σου, ένα χάδι, ένα φιλί... μακάρι να μην υπήρχαν ποτέ... 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου